با اینکه ممکن است بتوانید بلافاصله بعد از عمل واریس، فعالیت های عادی روزانه را از سر بگیرید اما انتظار کمی ناراحتی و کبودی در نواحی ورید عمل شده را داشته باشید. این مشکل معمولاً طی ۱ تا ۲ هفته برطرف می شود. همچنین احتمال دارد که در ۴۸ ساعت اول پس از عمل، لازم به سبک بودن سطح فعالیت باشد.
برای تسکین درد، ایبوپروفن400 را هر 6 تا 8 ساعت همراه با غذا مصرف کنید. اگر قادر به مصرف ایبوپروفن نیستید، استامینوفن (حداکثر 500 میلی گرم در هر 12 ساعت) توصیه می شود. در صورتی که درد شدیدی دارید (مثلاً نمی توانید بخوابید یا راه بروید) که نسبت به مسکن های توصیه شده هم جواب نمی دهد، با پزشک خود تماس بگیرید.
مراقبت های بعد از عمل واریس پا
- با اینکه احتمال عفونت بعد از عمل بسیار کم است، توصیه می شود از 7 تا 10 روز بعد از عمل از استخر، جکوزی یا وان حمام استفاده نکنید.
- بهتر است قبل از بازگشت به ورزش (مانند دویدن، وزنه برداری یا دوچرخه سواری)، ۷ تا ۱۰ روز صبر کنید. از بلند کردن وزن بیش از 9 کیلوگرم خودداری کنید. از انجام هر گونه فعالیت شدید و ورزش های مقاومتی که پاها و بازوها را تحت فشار قرار می دهند اجتناب نمایید، زیرا آنها می توانند نیروی بیش از حدی، بر ورید (رگ) در حال بهبود، اعمال کرده و احتمالاً آن را دوباره باز کنند. در عوض، تمرینات اصلاحی مانند پیاده روی یا استفاده از تردمیل را انجام دهید.
مراقبت ها چند هفته پس از عمل واریس پا
- بعضی از بیماران ممکن است متوجه کاهش موقتی یا از دست دادن حس در ناحیه تحت درمان، به ویژه در امتداد استخوان ساق پا و مچ پا شوند. این امر، نتیجه ی تحریک عصب است و با پیشرفت فرآیند ترمیم به تدریج بهبود خواهد یافت.
- احساس سفتی یا کشیدگی در ورید درمان شده، طبیعی و قابل پیش بینی است. قبل از این عمل، وریدها انعطاف پذیر هستند اما پس از درمان، منقبض و به بافت اسکار تبدیل می شوند که در نهایت زیر پوست اغلب حسی شبیه به طناب خواهند داشت. این احساس ممکن است در طول ۱ تا ۴ هفته پس از درمان ظاهر شده و به مرور زمان کاهش یابد.
- تغییر رنگ پوست زمانی رخ می دهد که ورید درمان شده در نزدیکی سطح پوست قرار گرفته باشد. پس از درمان، پوست محصولات جانبی را از خون جذب می کند و همین امر باعث لکه شدن آن می شود. این تغییر رنگ به تدریج در طول فرآیند ترمیم محو خواهد شد اما ممکن است چندین ماه نیز طول بکشد، به خصوص برای رگ های بزرگ تر.
- بعضی از وریدها ممکن است نیاز به درمان های متعددی برای ناپدید شدن کامل داشته باشند. پزشک در طول جلسات تکمیلی یک ماهه، وریدها را ارزیابی می کند تا مشخص شود که آیا درمان اضافی لازم است یا خیر.
- تجربه گره های سفت و حساس در نواحی تحت درمان (به ویژه پس از فلبکتومی سرپایی)، امری طبیعی است. این اتفاق که به آن «خون محبوس شده» می گویند زمانی رخ می دهد که خون، محدود شده و در ورید درمان شده لخته ایجاد می کند. با اینکه این نواحی معمولاً خطرناک نیستند، اما ممکن است حساس و گرم شوند. برای کاهش ناراحتی و کمک به بهبودی، بهتر است از کمپرس گرم و مرطوب استفاده کرده و ناحیه را چند بار در روز به صورت ملایم ماساژ دهید. این کار باعث افزایش بازجذب طبیعی می شود. در صورت نیاز می توان برای تسکین فوری، عمل ترومبکتومی را با برداشتن خون محبوس شده از طریق یک برش کوچک و تحت بی حسی موضعی انجام داد. در صورت تجربه درد شدید، تب، افزایش تورم یا قرمزی همراه با گرما در ساق پا، حتماً با پزشک خود تماس بگیرید.
پنج ماه اول پس از عمل ورید
- بعد از عمل ورید، اسکن های تکمیلی در طی یک ماه انجام شده و نتایج آن ثبت می شوند. این آزمایش های سونوگرافی ممکن است یافته های جدیدی از ورید را نشان دهند، چرا که نارسایی وریدی یک بیماری مزمن است. همچنین، نیاز به درمان های بیشتر ممکن است در طول این ویزیت ها مشخص شود.
- با ادامه روند بهبودی، می توانید انتظار بهبود مستمر در نتیجه درمان خود را داشته باشید. تجربه مقداری ورم مستدام، امری معمول است اما باید به تدریج طی 3 تا 6 ماه بعد کاهش یابد.
- تجربه یک احساس «سفتی» مستدام در ورید تحت درمان، در این مرحله از روند بهبودی طبیعی است. با این حال، این احساس می بایست به مرور زمان کم شود.
- در این مرحله نیز ممکن است گره های باقی مانده یا خون محبوس شده همچنان وجود داشته باشند، اما شما متوجه کاهش حساسیت در ناحیه تحت درمان خواهید شد. این یک بخش طبیعی از روند بهبودی است. ادامه استفاده از کمپرس گرم و ماساژ ملایم، می تواند به فرایند التیام و کاهش ناراحتی کمک کند.
مراقبت های پس از لیزر واریس و رادیوفرکانسی
دوران نقاهت درمان واریس با لیزر و رادیوفرکانسی کوتاه است. با وجود این، بهتر است با انجام اقدامات زیر بعد از عمل، اطمینان حاصل کنید که هیچ عارضه ای در روند بهبودی شما به وجود نخواهد آمد.
- از نشستن یا ایستادن به مدت طولانی خودداری کنید. اگر بیش از سه ساعت نشسته اید (مثلاً در حین سفر)، حداقل هر یک ساعت یک بار از جای خود بلند شده و حرکت کنید.
- تجربه مقداری حساسیت و کبودی در نواحی ای که تحت بی حسی موضعی بودند، طبیعی است.
- به مدت دو هفته از فعالیت های سنگین و بلند کردن اجسام خودداری کنید.
- شاید بتوانید دوش بگیرید اما در هفته اول از وان، استخر یا جکوزی استفاده نکنید.
- جوراب های فشرده سازی به روند بسته شدن کمک خواهند کرد. پوشیدن آنها به مدت سه روز پس از عمل اجباری است اما می توانید آنها را هنگام شب دربیاورید.
- در موارد نادر ممکن است خونریزی از طریق پانسمان رخ دهد. در این مواقع، دراز بکشید، پای خود را بلند کرده و تا زمانی که خونریزی متوقف شود روی محل عمل شده فشار مستقیم وارد نمایید. اگر خونریزی ادامه داشت، حتماً با پزشک خود تماس بگیرید.
- اسکن دوپلکس (سونوگرافی) تکمیلی خود را ظرف 3 تا 7 روز بعد از عمل انجام دهید.
مراقبت های پس از اسکلروتراپی واریس
روند بهبودی اسکلروتراپی نیز مانند درمان با لیزر و رادیوفرکانسی، آسان است. رعایت دستورالعمل های بعد از عمل برای داشتن بهترین تجربه مراقبت از ورید همچنان از اهمیت بسیاری برخوردار است.
- جوراب های فشرده سازی خود را در سه روز اول همیشه به پا داشته باشید. فشرده سازی باعث افزایش پاکسازی دارو در ورید و کاهش حس کشیدگی می شود.
- ژل آلوئه ورا یا کمپرس سرد می توانند برای تسکین ناراحتی استفاده شوند. استامینوفن یا ایبوپروفن نیز ممکن است هر گونه تحریک پس از درمان را کاهش دهند اما آسپرین مصرف نکنید.
- پس از سه روز اول، به پوشیدن روزانه جوراب های فشرده سازی، جز در زمان حمام و خوابیدن را به مدت دو هفته ادامه دهید. پس از این مدت، می توانید بنا به صلاحدید خودتان از آن استفاده کنید.
- از حمام کردن با آب بسیار داغ خودداری کرده و به مدت یک هفته از وان، جکوزی و استخر استفاده نکنید. همچنین بایستی بعد از حمام پوست خود را به آرامی خشک نمایید.
مراقبت پس از فلبکتومی
بعد از انجام این عمل، پیاده روی به شدت توصیه می شود. پانسمان عمل خود را به مدت ۲۴ ساعت در جای خود نگه دارید و بعد آن را با جوراب فشرده سازی در طول روز برای ۱ تا ۲ هفته بعد جایگزین کنید. زمان بهبودی این روش بسیار کوتاه است.
با این حال، احتمال دارد بعد از عمل مقداری کبودی یا تورم رخ دهد که به سرعت بهبود می یابند. برش های کوچک شکاف مانند ایجاد شده در حین فلبکتومی سرپایی نیز باید پس از 6 الی 12 ماه عملاً ناپدید شوند.
دکتر نادر افشاری، متخصص قلب و عروق