هدف از درمان یا از بین بردن رسوب کلسیم در قلب، آهسته کردن و احتمالاً معکوس کردن پیشرفت آن و پیشگیری از مشکلات جدی همچون حمله قلبی یا سکته است. کنترل عوامل خطر می تواند به محدود کردن رسوب کلسیم در قلب و پیشگیری از بیماری های خطرناک کمک کند. 

از بین بردن رسوب کلسیم در قلب 

درمان رسوب کلسیم در قلب بسته به شدت و میزان عود شامل موارد زیر می شوند:

1_ تغییرات سبک زندگی

اصلاح سبک زندگی می تواند از رسوب کلسیم در قلب پیشگیری و یا پیشرفت آن را آهسته کند. این تغییرات شامل موارد زیر می شوند:

2_ داروها

اگر در خطر رسوب کلسیم در قلب هستید، پزشک شما ممکن است برای کاهش لیپوپروتئین های کم چگالی به نام کلسترول بد یا افزایش لیپوپروتئین های پر چگالی به نام کلسترول خوب، داروی کلسترول تجویز کند. داروهای جدید تر مانند داروهای بازدارنده PCSK 9 مانند رپاتا یا پرالونت به بیمار داده می شوند و می توانند به کاهش کلسترول در موارد دشوارتر کمک کنند. 

همچنین ممکن است داروهای دیگری برای کاهش فشار خون (برای مثال مسدود کننده های بتا، بازدارنده های ACE، داروهای ادرارآور)، کنترل قند خون (برای مثال داروهای ضد دیابت)، پیشگیری از تشکیل لخته (برای مثال آسپیرین) یا تجزیه ی لخته های از قبل تشکیل شده (مانند وارفارین، الیکوییس، زارلتو و پراداکسا) تجویز شوند.

رسوب کلسیم در قلب

3_ درمان رسوب کلسیم در قلب با جراحی 

برای آترواسکلروزیس یا تجمع پلاک شدیدی که باعث بروز علائم یا بیماری شده، ممکن است به مداخله ی بیشتری نیاز باشد. این مداخلات شامل موارد زیر می شوند:

_ استنت گذاری 

استنت گذاری کرونری یک رویکرد کم تهاجمی ست که از کاتتر استفاده می کند و آن را به سوی شریان مسدود شده هدایت می کند. سپس  از یک بالون ریز برای باز کردن پلاک و بازیابی جریان خون استفاده می شود. در مرحله ی بعد، یک لوله فلزی کوچک به نام استنت وارد شریان می شود تا آن را باز نگه دارد. 

_ جراحی بای پس

در این روش جراح برای ایجاد مسیرهای جدید استفاده می کند تا خون بتواند در اطراف شریان های مسدود شده یا تنگ شده خون در مسیر جدید جریان پیدا کند. این مسیرهای فرعی با استفاده از رگ های سالمی ایجاد می شوند که از قفسه سینه، بازوها یا پاها گرفته می شوند.

علائم رسوب کلسیم در شریان ها

رسوب کلسیم در شریان ها شاخص مهم بسیاری از بیماری های قلبی عروقی است. هدف تشخیص به موقع و درمان آن از راه تهاجمی است. معمولا در مراحل اولیه، رسوب کلسیم در شریان ها علائمی ندارد، اما افزایش رسوب ممکن است موجب گرفتگی عروق یا سطح ناهمواری از رگ شود که لخته در آن شکل می گیرد. 

وقتی این اتفاق رخ می دهد، خون رسانی به بافت ها یا اندام ها ضعیف می شود که این امر موجب مشکلات جدی می شود، مانند:

تنگی خفیف عروق کرونر

عوارض رسوب کلسیم در رگ های قلب 

رسوب کلسیم در شریان ها شاخص مهم انباشته شدن رسوبات داخل دیواره های عروق کرونری است. این رسوب موم مانند (پلاک) از چربی، کلسترول و مواد دیگر تشکیل شده است.وقتی طی چندین دهه رسوب داخل دیواره ی عروق کرونری انباشته می شود، ممکن است جریان خون را محدود کند. 

چنانچه این پلاک درمان نگردد، امکان دارد به طور ناگهانی پاره شود و ‌لخته ی خونی را به وجود بیاورد که جریان خون را مسدود می سازد. این انسداد منجر به حمله ی قلبی خواهد شد.

عوامل خطر رسوب کلسیم 

عوامل خطر رسوب کلسیم در شریان ها عبارتند از:

راه های تشخیص رسوب کلسیم در قلب 

پزشکتان برای پی بردن به این موضوع که آیا کلسیم در شریان هایتان رسوب کرده است یا خیر، سوابق پزشکی شخصی و خانوادگیتان را بررسی می کند، معاینه بالینی انجام می دهد و‌نتایج آزمایش خون شما را ارزیابی می کند. آزمایش های دیگری که پزشک برای تشخیص ممکن است به آن ها نیاز داشته باشد شامل موارد زیر است: 

1_ امتیاز کلسیم کرونری

یک تست ساده ی غربالگری است که در آن از سی تی اسکن با تشعشعات پایین و بدون رنگ تزریقی استفاده می شود تا در شریان هایی که خون را به قلب می رسانند رسوب را پیدا کنند. هرچه امتیاز کلسیم بالاتر باشد، خطر ابتلا به آنژین، حمله قلبی و‌ دیگر معضلات هم بیشتر است. 

2_ سی تی آنژیوگرافی

سی تی آنژیوگرافی کرونری آزمایشی غیرتهاجمی است که جهت ارزیابی جریان خون فرد مورد استفاده قرار می گیرد. طی این آزمایش به رگ های خونی رنگ تزریق می شود ‌‌و‌ هنگام گردش خون به سمت قلب با استفاده از سی اسکن، از خون عکس هایی گرفته می شود. سی تی آنژیو با فرآیند آنژیوگرافی قلب متفاوت است.

3_ الکتروکاردیوگرام

الکتروکاردیوگرام آزمایشی ساده و غیرتهاجمی است که با استفاده از ‌‌پدهای چسبنده به نام الکترود و در مطب پزشک انجام پذیر است. این الکترودها روی بازوها، پاها و قفسه ی سینه قرار داده می شوند و به دستگاهی متصل اند که با ارائه ی عکسی ۱۰ ثانیه ای از آنچه که قلب در لحظه انجام می دهد، ضربان الکتریکی قلب را شناسایی و چاپ می کند. همچنین الکتروکاردیوگرام علائم قبلی یا کنونی حمله ی قلبی را هم نشان می دهد. 

اکو بهتر است یا تست ورزش 

برای تعیین پاسخ قلب به ورزش یا زمان هایی که میزان آدرنالین بالاتر است، از تست استرس استفاده می شود. معمولا هنگامی که در حال را رفتن روی تردمیل هستید این تست انجام می شود. با این حال، اگر قادر به راه رفتن نباشید، تست استرس شیمیایی جایگزین می شود. تست های استرس انواع مختلفی دارند:

  1. تست استرس هسته ای: این تست مستلزم تزریق کم ایزوتوپ رادیواکتیو می باشد که دقت تست را افزایش می دهد. 
  2. اکوکاردیوگرام استرس: این تست مستلزم انجام سونوگرافی قبل ‌‌و بعد از تست استرس است.

دکتر نادر افشاری متخصص قلب و عروق 

4.5/5 - (4 امتیاز)

فهرست مطالب