با اینکه سیلدنافیل در صورت استفاده ی صحیح، می تواند داروی ایمنی باشد، اما ممکن است شنیده باشید که داروهای اختلال عملکرد نعوظ می توانند بیماری قلبی موجود را تشدید کنند و حتی منجر به بروز حمله قلبی شوند. در حالی که ممکن است واضح نباشد، اما اختلال عملکرد نعوظ تأثیر مستقیمی روی سیستم قلبی عروقی شما دارد. 

زیرا داروهایی مانند سیلدنافیل موجب گشاد شدن عروق می شوند، یعنی با شل کردن عضلات و شریان های سراسر بدن، نه فقط آلت تناسلی عمل می کنند. در ادامه ما به بررسی داروی سیلدنافیل و اثرات آن روی قلب می پردازیم.

عوارض سیلدنافیل روی قلب

گرچه بسیاری از مردم فکر می کنند سیلدنافیل می تواند موجب حمله های قلبی شود، هیچ شواهد رسمی در مورد چنین اثر معکوسی وجود ندارد. با این حال، مردان مبتلا به مشکلات قلبی و کسانی که داروهای قلبی مصرف می کنند، باید از مصرف داروهای اختلال عملکرد نعوظ خودداری کنند یا آنها را با احتیاط مصرف کنند. 

حمله ی قلبی، زمانی رخ می دهد که جریان خون به بخشی از عضله ی قلب مختل شده باشد. برخی از شایع ترین علائم حمله ی قلبی شامل درد قفسه سینه، ضعف، تنگی نفس و درد یا ناراحتی در کمر، بازوها یا شانه ها می شوند. در اکثر موارد، حمله ی قلبی بر اثر آترواسکلروزیس رخ می دهد. آترواسکلروزیس، تنگی شریان ها بر اثر تجمع چربی، کلسترول و مواد دیگر می باشد. 

در این شرایط، شریان هایی که خون قلب را تأمین می کنند، بسته می شوند و خون رسانی به قلب را قطع می کنند. از آنجا که سیلدنافیل، یک داروی اتساع کننده ی عروق است، به باز شدن رگ های خونی و شریان ها کمک می کند. شما ممکن است فکر کنید این عملکرد به کاهش احتمال حمله ی قلبی کمک می کند، اما در مردانی که سیلدنافیل مصرف می کنند، مواردی از حمله ی قلبی، سکته مغزی، آریتمی و حتی مرگ گزارش شده است.

باید خاطر نشان کرد که این رابطه ی واضح میان حمله ی قلبی و مصرف سیلدنافیل، به این معنا نیست که سیلدنافیل موجب حمله ی قلبی می شود. تعدادی از متخصصان با استناد به یک مقاله منتشر شده، عنوان می کنند که حملات قلبی مرتبط با سیلدنافیل، به ویژه در بیماران مبتلا به بیماری عروق کرونری، به احتمال زیاد مربوط به عملکرد فعالیت جنسی می باشد. مطابق با این مقاله، سیلدنافیل هیچ تأثیری روی مردان مبتلا به بیماری عروق کرونری ندارد.

بیماری قلبی و اختلال عملکرد نعوظ

با اینکه هیچ شواهدی وجود ندارد که به طور مستقیم رابطه ی سیلدنافیل با حمله ی قلبی را نشان دهند، اما ممکن است بین اختلال عملکرد نعوظ و بیماری قلبی رابطه ای وجود داشته باشد. گاها اختلال عملکرد نعوظ می تواند برای مردانی با مشکلات قلبی زمینه ای، یک علامت هشدار دهنده باشد. زیرا هم اختلال عملکرد نعوظ و هم بسیاری از مشکلات قلبی (حمله قلبی، درد قفسه سینه یا آنژین، سکته ها یا شرایط دیگر) می توانند ناشی از مشکل مشابهی به نام آترواسکلروزیس باشند. 

همان طور که پیش از این گفتیم، آترواسکلروزیس زمانی اتفاق می افتد که شریان ها به علت تجمع چربی و کلسترول باریک می شوند و باعث می شود که شریان ها، در عملکرد خود برای عبور خون دچار مشکل شوند. اگر خون نتواند به قلب یا آلت تناسلی برسد، مشکلاتی به وجود می آید. اگر شما به اختلال عملکرد نعوظ دچار هستید، ممکن است مشکلات قلبی زمینه ای نیز داشته باشید که باید در مورد آنها با پزشک خود صحبت کنید.

سیلدنافیل و بیماری قلبی

از آنجا که اختلال عملکرد نعوظ و بیماری های قلبی با هم مرتبط هستند، پس در نظر گرفتن ارتباط بین درمان اختلال عملکرد نعوظ و مشکلات قلبی نیز اهمیت زیادی دارد. در حال حاضر، دغدغه ی اصلی، تأثیر این دارو بر روی شریان ها می باشد. از آنجا که سیلدنافیل برای عمل روی شریان های آلت تناسلی طراحی شده است، اثرات آن سیستماتیک هستند. 

تمام شریان های بدن، نیتریک اکسید تولید می کنند، بنابراین سیلدنافیل می تواند موجب اتساع عروق در شریان های دیگر بدن مانند شریان های اطراف قلب شود که ممکن است منجر به افت موقتی فشار خون شود. گرچه، میزان ایمنی سیلدنافیل برای مردان مبتلا به مشکلات قلبی، بستگی به خود فرد دارد. برای مردان مبتلا به بیماری قلبی، افت جزئی فشار خون، خطرناک تلقی نمی شود. 

در حالیکه برای بیماری های قلبی خاص مانند نارسایی قلبی شدید، تنگی آئورت، هیپرتروفیک، کاردیومیوپاتی، ایسکمی و بیماری انسدادی ریوی، این دارو می تواند خطرناک باشد.

تداخلات سیلدنافیل با داروهای قلبی 

مانند هر داروی تجویزی دیگری، سیلدنافیل نیز می تواند خطر عوارض جانبی داشته باشد. این عوارض جانبی به طور کلی خفیف و موقتی هستند، گرچه، تداخل با داروهای تجویزی دیگر می تواند خطرناک باشد.این دارو ممکن است تداخل ضعیفی با داروهای قلبی دیگر داشته باشد. یکی از تولید کنندگان دارو توصیه می کند مردانی که داروهای نیترات دار و محرک های گوانیلات سیکلاز مصرف می کنند، نباید از داروی سیلدنافیل استفاده کنند. 

نیترات ها معمولاً برای درمان آنژین (درد قفسه سینه) و محرک های گوانیلات سیکلاز مانند آدمپاز (ریوسیگوات) برای فشار خون بالای ریوی تجویزی می شوند. مصرف سیلدنافیل همراه با این داروها ممکن است منجر به افت فشار خون تا سطح خطرناکی شود. به همین ترتیب، بیمارانی که اخیراً سیلدنافیل مصرف کرده اند، نباید نیترات مصرف کنند. 

گرچه، حتی برای مردان که نیترات مصرف نمی کنند، در مورد تشدید مشکلات قلبی زمینه ای بر اثر مصرف سیلدنافیل، نگرانی هایی وجود دارد. سازمان غذا و دارو، با توجه به تداخلات شناخته شده میان سیلدنافیل و داروهای قلبی، به بیمارانی که در شش ماه اخیر، حمله قلبی، سکته یا دیگر حوادث قلبی عروقی جدی را تجربه کرده اند، توصیه می کند احتیاط کنند. مردانی با سابقه ی نارسایی قلبی احتقانی، فشار خون پایین یا فشار خون بالای کنترل نشده نیز باید جانب احتیاط را رعایت کنند.

دکتر نادر افشاری متخصص قلب و عروق در تهران 

2.5/5 - (89 امتیاز)

فهرست مطالب

آیا این مطلب برای شما مفید بود؟

2.5/5 - (89 امتیاز)
پرسش از دکتر